Om weer wat bij te tanken van een bijzonder jaar zal B-Dog gesloten zijn van 7 tot en met 29 augustus (bouwvak zuid).
Er zullen dan geen lessen worden gegeven en geen andere afspraken gemaakt worden.
Vakantie bij B-Dog
Angstige of drukke hond? Waarom verschilt ons geduld?
Het is bijna nooit een probleem om mensen met angstige honden zo ver te krijgen om langzamer de wereld te gaan ontdekken, of zelfs pas op de plaats te maken. Angst bij een hond zorgt ervoor dat wij medelijden krijgen en ons aanpassen. Ook krijg je bij een angstige hond gewoon niks voor elkaar door ‘er doorheen’ te willen werken, dat lijken we allemaal redelijk te begrijpen inmiddels.
Maar wat gebeurt er nu eigenlijk bij een angstige hond?
De hond ervaart een prikkel als negatief, als bedreigend. De prikkel is te dichtbij of te sterk, waardoor de emotie stijgt. De stijgende emotie bereikt een kantelpunt waarbij de stress in het lichaam overneemt. Stress bereidt het lichaam voor op een coping mechanisme: vechten, vluchten, verstarren of gek doen. De meeste angstige honden kiezen eerst voor verstarren, dan vluchten. In sommige gevallen (denk aan een hondenvanger) is gek doen ook een optie, en zeker in een laatste geval ook vechten. Angstbijten wordt dat wel genoemd.
Wat als een hond heel druk wordt in dezelfde soort situaties?
De hond ervaart prikkels als opwekkend, heftig. De prikkel is te dichtbij of te sterk, waardoor de emotie stijgt. De stijgende emotie bereikt een kantelpunt waarbij de stress in het lichaam overneemt… Je ziet het al, ongeveer hetzelfde verhaal als net! Het grote verschil zit hem in de strategie die de hond toepast als de emotie en de stress stijgt. Dat kán te maken hebben met karakter, maar ook met eerdere ervaringen. Maar waarschijnlijk met een combinatie van die twee.
Drukke pups vinden wij leuk. Drukke pups lijken blij. Drukke pups vinden we niet emotioneel instabiel, totdat ze een andere strategie (vechten of angstig zijn) gaan inzetten. De meeste drukke pups die ik zie, zijn hyper: niet blij.
Hier zit dan ook een verschil in hoe wij het ervaren: een drukke hond is blij. Ja, dat is soms ook zo. Maar we hebben op het moment te maken met een epidemie aan ‘blije’ honden die bij álles druk worden, andere honden frontaal met een noodvaart benaderen, honden die bij het zien van elk opwekkend ding in de lijn stuiteren. En een puberende hyperhond kan makkelijk zijn frustratie gaan uiten in uitvallen bij niet optimale begeleiding.
Nog een reden die ik ervaar in de lessen, is dat mensen met een hyperactieve hond of uitvallende hond zich genoodzaakt voelen voor hun omgeving om de hond te corrigeren voor dit gedrag. Dit is geen gewenst gedrag in de ogen van de meeste mensen en het wekt ook geen medelijden op. Dus denken we dat we het moeten stoppen, voelen we sociale druk. We gaan dan voorbij aan het feit dat ook deze hond (net als de angstige) buiten zijn vaardigheden is. Buiten zijn kunnen. Anders had hij zich wel ‘netter’ gedragen. Energie verspillen is namelijk een heel slecht idee in de dierenwereld.
Lees verder onder de afbeelding…
Drukke, uitvallende, hyperactieve honden hebben net als angstige honden een begripvolle aanpak nodig. Meer afstand van datgene wat opwekkend is, en begeleiding om daar beter mee om te leren gaan. Geen correcties, geen ombuigen van gedrag, geen vervangend gedrag. Gewoon alleen leren dat die prikkel heeeeel vaak neutraal of zelfs positief is. En aangezien emotie heel diep in het brein zit, kan je dit niet forceren of aanleren als een commando. Alleen faciliteren dat de hond binnen zijn comfortzone opereert en af en toe de grenzen daarvan mag raken. Met oog voor zijn subtielste signalen zodat je leert op tijd zijn met het herkennen van de comfortzone en de grenzen daarvan. In gesprek met je hond.
Dus ongeacht welke strategie (angstig, wild, hyper, uitvallen) je hond gebruikt, je hond heeft jouw steun nodig, je geduld, je antwoord op zijn communicatie. Je liefde en begrip. En als het dan toch een keer mis gaat (want niet alles is maakbaar in het leven), dan haal je eens diep adem en besef je dat het toch wel heel vervelend voor hem is dat je hond die situatie nog niet goed aankan. En dat je er alles aan zal doen om er gewoon voor hem te zijn, zodat hij zich er steeds beter over gaat voelen. Simpelweg omdat hij het moeilijk heeft en je hem wil steunen.
Honden zijn emotioneel complexe wezens. Zij verdienen het om te worden behandeld als meer dan een trainbaar object!
Horen en zien, zintuigen bij honden -deel 1 – (artikel)
Voor Trimmagazine schreef ik in een drieluik over zintuigen bij honden.
In dit eerste heb ik geprobeerd een inzicht te geven in horen en zien.
Ondanks dat de doelgroep hondentrimmers is, is het voor hondeneigenaren net zo interessant!
Klik hieronder op de link om naar het artikel te gaan:
Siempre Contigo, een reis naar een Spaans asiel
Siempre Contigo, een bijzonder asiel. Gelegen vlak bij mijn vakantiebestemming in Zuid-Spanje. Nadat ik een bezoek had gebracht was het duidelijk: ik wilde een keer een week meehelpen.
De dag was eindelijk aangebroken. Bepakt met 5 kilo hondentuigjes en een klein beetje kleding stapte ik in het vliegtuig dat mij naar Sevilla zou brengen. 2 van de vrijwilligsters stonden bij aankomst mij op te wachten op het vliegveld: wat een hartelijke ontvangst! Te meer omdat we elkaar daarvoor eigenlijk maar amper kenden. Maar alle hulp is daar welkom en wordt enorm gewaardeerd.
‘s Avonds leerde ik hun eigen honden kennen. Stuk voor stuk herplaatsers uit het asiel. Het was gezellig en gemoedelijk, ik had nog even een avond vrij voordat we de volgende dag naar het asiel zouden gaan. Ik had geen idee hoe de ervaring zou zijn…
Vol goede moed en ideeën die ik in Nederland bedacht had, kwam ik aan bij het asiel. Een drukte van belang, maar niet van vrijwilligers of adoptanten helaas, wel van honden. De weken ervoor waren er in 9 dagen 28 honden binnengebracht. Voor dit asiel, waar ze in hun hele bestaan geen hond hebben geëuthanaseerd (tenzij medisch noodzakelijk), is dat een enorme druk. Waar in Nederland vaak de vrijwilligers op een wachtlijst staan om aan de slag te mogen in een asiel, is het hier zeer beperkt. Een handjevol mensen werkt keihard, elke dag, week, maand en jaar weer.
Mijn goede ideeën moesten even naar de achtergrond. Eerst moest er schoongemaakt worden. Je kunt niks extra’s doen als de honden niet een schoon hok en een gevulde maag hebben. En dat is de realiteit van elke dag daar: vrijwilligers met fantastische intenties, die elke dag worden overspoeld met schoonmaakwerk, medische zorg, evalueren van dieren voor een potentiële adoptie. Een wandeling of spel is extra. Maar ze verzetten bergen, en er werd gewandeld met een aantal honden. Ik had het voorrecht even mee te mogen wandelen met een adoptant, en vragen over hondengedrag te beantwoorden waar nodig. De adoptie ging door, iedereen was tevreden over de match. Want ondanks dat ze een vol asiel hebben, gaan de honden zeker niet met de eerste de beste mee!
Mijn eerste werk richtte zich op de quarantaine. Elke hond verblijft daar een periode, om een aantal redenen. De eigenaar kan zich bijvoorbeeld nog melden, de hond kan ongevaccineerd zijn, of de hond moet nog beoordeeld worden. Vaak zitten deze honden dus alleen in een hok, dus de drang naar contact is dan groot. Ze zijn ook duidelijk uit hun doen dat ze ineens daar zitten. Sommige reageren daarop door extra schattig te doen, andere honden wantrouwen iedereen en weer andere stuiteren als een dolle rond als het hok eenmaal open gaat. De stress die door deze lichaampjes giert is overduidelijk.
Na de gedane arbeid kon ik mij ook richten op de honden die het langst daar zaten of die alleen zaten in verband met (mogelijke) intolerantie naar andere honden. Omdat de honden zo veel spanning ervaren in het asiel, is het noodzakelijk om de stress te verlagen, en niet te verhogen door bijvoorbeeld ballen te gooien of te gaan rennen. Veel honden hebben meer beweging nodig, maar doordat hun stress zo hoog is, is het niet verstandig meer lichamelijke activiteit te bieden. In plaats daarvan probeerde ik die koppies aan het werk te zetten, door op allerlei manieren te laten zoeken naar voedsel of een speeltje. De meer atletische honden konden prima op allerlei materialen klimmen, en de zeer gespannen honden liet ik vooral zo rustig mogelijk snuffelen.
Het was bijzonder om te zien dat honden die even daarvoor nog bijna 3 meter hoog probeerden te springen van de stress, nu behoorlijk rustig stonden te snuffelen. Zelfs met Karpatos de bull terrier, die ontzettend veel stereotyp gedrag laat zien (rondjes om zijn as), behaalde ik wat succes. Hij onderbrak soms zijn gedraai om verder te snuffelen. Voor een hond die elke dag zoveel spanning heeft, is dat een behoorlijke overwinning.
Er bleef soms ook wat tijd over om te wandelen, waarbij je vaak een andere kant van een hond ziet. Zo was bull terrier Kárpatos ineens een rustige, meegaande hond die genoot van het uitzicht in de verte. Egeo (nu Lobbes) wilde vooral gras onder zich voelen en genoot zichtbaar van elke geur die hij tegenkwam. Alika wilde doen waar ze voor gemaakt is: alles wat beweegt onderzoeken, elk spoortje volgen. De podenco in haar genoot!
Al met al was het een vermoeiende, heftige, emotionele, maar zeer mooie week. Ik heb veel geleerd van en aan de vrijwilligers van het asiel. Nu nog krijg ik berichten en filmpjes dat mijn suggesties zijn voortgezet, dat de honden ervan genieten. Helaas is het ook nog aan de orde van de dag dat er dieren gedumpt worden, dat de hondenvanger honden brengt, dat mensen hun gechipte dier niet terug willen en dat de meeste honden gewoonweg niet gechipt zijn en niemand ze komt zoeken. Als je beseft dat dit asiel volledig draait op donaties, is het onvoorstelbaar wat ze allemaal voor elkaar krijgen. Zo veel honden en katten hebben een beter leven gekregen, en met een ogenschijnlijk onuitputtelijke liefde worden ze in de tussentijd opgevangen.
Bedankt aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt, de belachelijke (in positieve zin) hoeveelheid tuigjes die mensen aan me hebben gegeven, de steun die mensen hebben gegeven naar aanleiding van mijn bezoek, en vooral natuurlijk de mensen van het asiel die me met open armen hebben ontvangen en in hun hart hebben gesloten. Mijn reis met dit asiel is niet ten einde, ik ga terug en help waar ik kan. Ze verdienen het!
Uiteraard mag iedereen die zich geïnspireerd voelt zijn steentje bijdragen. Op deze pagina staat hun IBAN, meer heb je niet nodig!!
Ook kan voor een klein bedrag per maand een hond op afstand geadopteerd worden. Wil je hier meer over weten, stuur mij dan een bericht.
Rest mij nog wat lieve foto’s te plaatsen van honden die ik heb mogen ontmoeten in dit bijzondere asiel!
Copyright B-Dog 2019 Alle foto’s, films en tekst zijn eigendom van B-Dog. Niets mag zonder schriftelijke toestemming worden overgenomen.
Huiskamersessies
Binnenkort start ik met het geven van korte lezingen over hondengedrag. Gewoon, bij mij thuis op de bank (zo kunnen de kosten laag blijven).
Een aantal thema’s zal de revue passeren, zoals:
– stress bij honden
– kalmerende signalen
– leervermogen van honden
– spelgedrag bij honden
Heb je suggesties of thema’s waar je altijd al wat meer theoretische kennis over hebt willen hebben, laat dan zeker een reactie achter!
Het ‘stuur’ van de hond
Mensen die ik op straat zie lopen met hun hond, gebruiken vaak de riem als besturing van de hond. Ik besef steeds meer hoe lastig dit moet zijn voor de hond. Ik zie ook duidelijke stress-signalen van honden nadat ze zijn ‘gestuurd’ met de riem (helemaal als hier een slipketting, halti, of ander trainingsattribuut aan vast zit). Gapen, tongelen (tong naar voren uit de mond steken), met de ogen knipperen, zelfs uitschudden. De hond is gewoon hond aan het zijn, kijkt eens ergens naar of snuffelt aan iets en is afgeleid, volledig normaal gedrag voor een hond. Totaal onverwacht komt daar die ‘stuurbeweging’ van de mens. In essentie een ‘aansturing’ die van weinig begrip voor het dier getuigt, en potentieel nog een fysiek beschadigende handeling ook! Denk je nou: “Oei, dat doe ik ook!”? Wil je iets anders proberen? Lees verder!
We hebben dit (onszelf) zo aangeleerd, maar waarom? Er zijn allerlei trainingstechnieken en -stromingen te noemen, maar in de basis heeft het te maken met controledrang. Wij mensen zijn nou eenmaal erg graag ‘in control’. Maar als je gaat kijken naar de relatie die je wil hebben met je hond, noemen de meeste mensen toch ‘liefde’, ‘respect voor elkaar’, ‘familielid’. Kunnen we dat dan niet anders aanpakken?
Ja! Probeer het tuig (ja, dat is echt beter) en de lijn alleen als een veiligheid te zien voor je hond. Zodat hij niet kan weglopen of zichzelf in gevaar brengen.
Honden zijn meesters in het oppakken van verborgen aanwijzingen in onze lichaamstaal. We kunnen deze kwaliteit ook gebruiken als we hem willen ‘aansturen’. Ga eens kijken voor jezelf hoe je een week lang je hond zonder te sturen op de lijn kan begeleiden. Probeer het eens uit! Beeld je in dat die mogelijkheid er niet is, en probeer nieuwe wegen te bewandelen in de niet-lijn-communicatie 🙂
Tips:
- Je zult soms met de hond aan het einde van de lijn staan. Heb geduld en wacht gewoon even.
- Als de situatie gevaarlijk zou kunnen worden, lok hem dan mee. Hier breekt nood wet, veiligheid gaat voor alles. Maar bedenk ook hoe je deze situatie had kunnen voorkomen!
- Als je met je hand een beweging maakt van de hond naar waar je heen wil, kun je nog wel eens verbaasd zijn over de reactie van je hond.
- Stap af van de route de je bedacht had te lopen. Als de hond het nodig heeft om langer te snuffelen of rond te kijken, kan je minder ver lopen wanneer je op een bepaalde tijd thuis moet zijn. Bedenk dat voor de hond het net zo intensief is, alleen minder lichamelijk intensief. Juist dit soort vermoeidheid geeft een diepe rust na het wandelen.
Updates op de site!
Welkom op de verbeterde site van B-Dog. Beetje bij beetje wordt hij completer.
We doen gedragsbegeleiding, geven algemeen advies over hondengedrag en geven lezingen. Geregeld komen artikelen uit in verschillende bladen.
Ben je nieuwsgierig geworden naar wat B-Dog voor jou en je hond kan betekenen? Neem dan contact met ons op.
Wil je op de hoogte blijven en nieuwtjes lezen over honden? Volg dan onze facebookpagina!
B-Dog, voor baas en hond
Een jong, gedreven bedrijf. De visie zit hem in de naam, uitgesproken als ‘be dog’. Een hond is ons huisdier, maar nog meer een individu met zijn eigen gedragingen en behoeftes. Met onze producten en diensten hopen we bij te dragen aan het welzijn van honden.
Kijk op onze facebookpagina voor de actuele producten en diensten!
We werken op dit moment hard aan onze website en ons portfolio. Heeft u vragen, verzoeken, opmerkingen? Neem gerust contact met ons op per e-mail via info@b-dog.nl.
