B-Dog

Zijn wij een vitaal beroep???

De coronamaatregelen treffen ons allemaal. Wij als hondenprofessionals mogen van het RIVM niet in groepjes werken. Je zou zeggen: dan doe je privélessen, of wacht je even met je activiteiten. Maar wat is de impact? Die is namelijk groter dan je denkt!

Pups

In een tijd dat zelfs ik gebeld word of ik puppy’s heb, hebben we eigenlijk te maken met een ‘puppy-boom’. Deze mensen gaan vervolgens bijna allemaal op zoek naar een puppycursus. Het is van belang voor de pups dat deze in (kleine!) groepjes gegeven wordt, zowel voor de honden als voor de mensen. Voor de pups is het noodzakelijk om op een veilige en gecontroleerde manier met andere honden in contact te komen tijdens de cursus. In een privécursus kun je een deel van het lesmateriaal geven, maar dan wordt de cursus onbetaalbaar en een bedrijf moet enigszins draaiende gehouden worden. We willen in deze tijd best concessies doen, maar mijn punt is dat het eigenlijk helemaal niet nodig is! Lees maar eens!

Hoe geven wij bij B-Dog puppycursus? We zijn altijd in de buitenlucht en houden (corona of niet) altijd minimaal een paar meter afstand van elkaar, zo niet 5-10 meter. We willen namelijk dat de pups rustig leren zijn, en dat kan vaak alleen met genoeg afstand. Wanneer de pups eraan toe zijn om elkaar wat beter te leren kennen, hebben we 2x een 3-meterlijn om afstand te houden tussen de mensen.

Pups hebben een goede start nodig. Zo leren ze bij ons sociale vaardigheden, omgaan met nieuwe situaties. Mensen leren hun hond goed te begrijpen en te leren kennen. Deze dingen zijn hard nodig om later een stabiele volwassen hond te hebben die begrepen wordt door zijn mensen. Dit voorkomt (ernstige) gedragsproblemen!

Herplaatsers en asielhonden

De asiels zijn inmiddels bijna leeg, nog nooit waren zo veel mensen geïnteresseerd in het adopteren van een herplaatser. Fantastisch natuurlijk (mits er nagedacht is over de tijd ná corona), maar juist ook deze honden en mensen hebben begeleiding nodig. Dit gaat vaak in de vorm van privéles, maar zeker ook door bijvoorbeeld sociale wandelingen (maximaal 4 honden) en neuswerk (wederom maximaal 4 honden). Ook weer allemaal in de buitenlucht en met behoorlijke afstand van elkaar. We werken niet voor niets met walkie talkies! 

Juist herplaatsers (asiel of anders) hebben vaak een rugzakje. Goede begeleiding in de beginfase is essentieel voor het succes van zo’n (her)plaatsing. Zoals mijn collega Silvia van Hondneuzen treffend zei: “We voorkomen veel huidig en toekomstig leed. Bijtincidenten, honden die gedumpt of mishandeld worden, en nog zoveel ander (ook menselijk) leed.” 

Wij bieden handvatten om deze honden in goede balans met mensen te laten samenleven. Daar wordt niet alleen iedereen gelukkiger van, maar voorkomen we dat deze honden verkeerd begrepen worden (met alle gevolgen van dien), binnen no-time weer in het herplaatsingscircuit terechtkomen, of erger: ingeslapen worden.

Vanuit dat oogpunt is het echt van levensbelang dat we weer mogen lesgeven. We leven nou eenmaal met veel mensen op een klein stukje aarde, en met een behoorlijk aantal honden. We hebben de laatste jaren grote stappen gemaakt in het verbeteren van levenskwaliteit van honden, door moderne inzichten over hondengedrag. Daardoor voorkomen we ook veel incidenten. Laat dit niet de corona-generatie worden voor honden!! Een maand op pauze is te doen, maar hondenlevens en -gedrag kunnen niet op ‘pauze’ gezet worden! Al helemaal niet de ontwikkeling van pups!!

Ben je het ermee eens dat we door moeten kunnen? Deel dan dit bericht!

(Ik weet dat er hondenscholen zijn die gewoon lesgeven. Echter is dit echt niet toegestaan, ook niet in de buitenlucht.)

Nu het grootste gedeelte van Nederland vanaf thuis werkt, is een veel gehoorde opmerking: “Heerlijk voor de hond, we wandelen lekker veel!”.

Voordat je denkt dat dit een heel negatieve blog wordt over dat je niks meer mag met je hond: dat is het niet. Het is wel van belang dat je begrijpt wat de invloed is van de veranderde omstandigheden voor je hond.

Nu we nog naar buiten mogen voor de noodzakelijke dingen en een ommetje, is het heel verleidelijk om steeds naar buiten te gaan mét de hond. Hij moet immers toch uit, de lente is begonnen, het zonnetje schijnt. Natuurlijk mag je iets meer dan normaal met je hond doen, maar bedenk dat voor honden deze verandering ook groot is:
– Er is ineens veel meer activiteit in huis (zeker in een gezin met kinderen!!)
– Ook op straat en in het bos is het heel anders nu
– Mensen zijn gespannen en maken zich soms erge zorgen (onderschat dit niet!!)
Deze veranderingen vragen sowieso al wat gewenning van je hond. Ga je dan ook nog eens veel meer wandelen, dan kan het zijn (zeker voor de meer gevoelige honden) dat het snel te veel wordt. Dit geldt voor mensen uiteraard ook! Het is wennen en aanpassen, vooral in een gezin met kinderen. En gewenning aan nieuwe situaties is vermoeiend.

Voor de hond die eigenlijk niet graag alleen thuis was, is het natuurlijk fantastisch! Grijp dan deze onplezierige omstandigheden aan om juist nú het alleen zijn weer aan te leren. Weet je niet hoe je dat moet aanpakken? Bel me dan!

De leuke kant van het vele thuis zijn en de rust op straat

Voor honden is het heerlijk om met voldoende afstand en niet te veel prikkels te wandelen. Dit is voor honden zelfs het allerbeste, en heel natuurlijk. Een ‘beleefde’ hond zal áltijd de ruimte van een ander respecteren, zeker als het een onbekende is.
Kan jouw hond dit niet of niet goed? Dan heeft hij de vaardigheden niet goed aangeleerd of verloren op een bepaald moment. Niet getreurd, hij kan ze meestal terugvinden met wat hulp! Hierbij kan ik je helpen in privélessen of met sociale wandelingen (beide na deze crisis)! Zit je acuut met een probleem, dan kan een afspraak via telefoon of videobellen altijd.

Het is dus de uitgelezen kans om deze vaardigheid te oefenen op straat. En dan bedoel ik niet dat je er 3 keer per dag een uur op uit moet trekken om dit te gaan oefenen. Gewoon, bij de normale wandeling. Je weet immers dat mensen toch de afstand moeten houden, dus zouden er geen ongewenste toenaderingen moeten zijn (in het beste geval).

Richt je op het samen zijn, niet doen

Natuurlijk heeft je hond wat te doen nodig. Maar het in de gaten houden van de kinderen, zich afvragen wanneer zijn mens nou eens het normale ritme weer oppakt, misschien zelfs een zieke in huis met alle gevolgen van dien, al deze dingen zijn dus al vermoeiend. Net als dat mensen elkaar nu nodig hebben, hebben honden dat ook. Dus probeer ook echt regelmatig op de bank te gaan zitten met een boek of filmpje, en nodig je hond uit om er ook bij te komen (als hij er niet al op ligt). Deze manier van samen is extreem waardevol voor je hond (en stiekem ook heel erg voor jou).

Blijf je hond ook observeren tijdens de andere uren van de dag. Merk je dat hij weinig slaapt (14 uur per dag is normaal, en een hond slaapt niet de hele nacht door meestal), dat hij wat chagrijnig is, of juist hyper? Dan heeft hij meer rust nodig.

Wil je dan toch wat extra’s doen? Zet zijn neus aan het werk! Volg de tips die we geven op facebook.

Merk je dat je hond het moeilijk heeft met alle veranderingen, is hij snauwerig naar de kinderen, of valt je iets anders op? Het is mogelijk om een telefonisch consult te boeken! Dit kan voor kleine maar ook grotere vragen. Binnen de mogelijkheden die we nu hebben, zal ik je zo goed mogelijk helpen.

Vandaag wordt mijn tijdlijn overspoeld met berichtjes en foto’s van mensen die in de supermarkten lege schappen aantroffen. Vooral het toiletpapier is populair. De reacties hierop zijn divers, maar er is voornamelijk verontwaardiging. Toch is een deel van de bevolking begonnen met een voorraad aanleggen.

Waarom leg ik nou de link tussen dit gedrag en hondengedrag?

In dit artikel (klik!) van de NOS zegt psycholoog en gedragstherapeut Martin Appelo het volgende:

“De leiders hebben ons gisteren verteld dat we allemaal in gevaar zijn en op moment dat ons brein het signaal ‘gevaar’ krijgt, schakelt het over op reflexmatig handelen.” De onderste lagen van het brein zijn bepaald niet genuanceerd. “Die horen ‘vijand’, ‘dood’, ‘dreiging’ en die slaan over op reflexen. Dan moeten we overlevingsstrategieën gaan toepassen.”

Martin Appelo

Wanneer honden in een situatie worden gebracht die ze niet (goed) aankunnen, wordt ditzelfde mechanisme in gang gezet. Meestal is er rationeel gezien eigenlijk geen echt gevaar voor deze hond. Net als bij de mensen die eigenlijk wel weten dat de bevoorrading van winkels echt (nog) niet stil ligt. Of waarbij bij niemand in het gezin, straat of zelfs dorp of wijk maar Covid-19 is vastgesteld. En toch gaan ze reflexmatig handelen, zelfs én ondanks dat mensen een veel meer ontwikkeld ‘denkbrein’ hebben dan honden.

Dat denkbrein wordt in deze stadia van gevaar (al dan niet echt) grotendeels uitgeschakeld. Het is op dat moment namelijk van belang om snel te handelen, en instinctmatig handelen is op korte termijn het snelste om te kunnen overleven. Zo ook voor je hond: dat handelen kan dan bijvoorbeeld zijn uitvallen, grommen, bijten, wegrennen, in elkaar duiken, volledig bevriezen.

Appelo zegt dan ook terecht:

Als we even rustig de tijd zouden nemen, dan zouden we weten dat hamsteren niet nodig is, zegt Appelo. “Zeker niet in een rijk, rustig en veilig land als het onze. Maar het verstandige deel van het brein wordt in zulke omstandigheden overgeslagen.”

Martin Appelo

Dat ‘rustig de tijd nemen’ vertaalt zich naar honden in ‘even afstand nemen’, ‘even rust nemen’. In het geval van de hond kan hij (voor zover we nu weten) niet bedenken dat het niet zo erg was als hij dacht. Maar door de afstand te nemen en rust in te bouwen, kan wél het stresshormoon in het lichaam weer afnemen wat hem bracht tot deze instinctieve handelingen.

Met de juiste begeleiding zijn toekomstige gevallen van zulk gedrag in goede banen te leiden, en zelfs te verminderen. Maar blijf altijd denken bij zulk gedrag van je hond:
“Zijn instinctieve brein vertelt hem nu om reflexmatig te handelen, dit is geen weloverwogen keuze.”.

Komt zulk gedrag (uitvallen, vluchten, bevriezen, etc) bij je hond vaak voor? Neem dan afstand van de situatie, breng hem naar een rustige plek en evalueer wat er gebeurde. Heb je hulp nodig of wil je meer weten over dit soort gedrag, neem dan contact op!