B-Dog, centrum voor hond en baas in Oostelbeers
In dit artikel wat ik schreef voor Trimmagazine, vertel ik:
– Over hoe honden voelen en de vele kanten die dit zintuig heeft
– Een kort stukje over hoe honden proeven
Klik op de afbeelding voor het hele artikel!
Voor Trimmagazine schreef ik in een drieluik over zintuigen bij honden.
In dit eerste heb ik geprobeerd een inzicht te geven in horen en zien.
Ondanks dat de doelgroep hondentrimmers is, is het voor hondeneigenaren net zo interessant!
Klik hieronder op de link om naar het artikel te gaan:
Weet je soms even niet meer wat je met je stuiterende hond moet?
Of begrijp je niet waarom je hond ineens uitvalt naar een andere hond terwijl hij normaal geen problemen heeft met die ene hond?
Lijkt het soms alsof je hond uit het niets ergens van flipt? Terwijl er eigenlijk geen reden voor lijkt te zijn?
In deze korte avond
lezing ga ik in op de basis van stressopbouw. Wat zijn de meest voorkomende oorzaken, wat kun je doen?
Er komen nogal wat emoties bij kijken als je een hond hebt die overdreven (en vaak ongewenst) gedrag laat zien. Door kennis over wat de hond drijft tot deze gedragingen komt er meer begrip voor hem, en daardoor meer geduld vanuit de mens.
Schrijf je in door een mail te sturen naar barbara@b-dog.nl
LET OP! Deze lezing is zónder honden en in een huis met 3 katten 🙂
Genomineerd door Wendy van Cats Only werd ik gisteren live geïnterviewd door Omroep Brabant in het onderdeel ‘Ge moet kiezen’. En dat wilde ik natuurlijk even delen!
Op mijn beurt nomineerde ik mijn reflexzonetherapeut Kim van Reflex &Flow.
Wil jij ook meer weten over hoe je hond zich voelt omdat je zijn emoties serieus neemt? Wil je een gelijkwaardige(re) relatie met je hond? Of wil je gewoon een keer kennismaken en tegelijk wat waardevolle kennis opdoen? Dit is je kans!
Op 17 juli 2019 geef ik een korte avondlezing (19:30-21:30) over de belangrijke communicatie van honden: de kalmerende signalen. Wanneer we deze signalen leren herkennen, zijn we beter in staat om onze hond te ondersteunen wanneer hij het nodig heeft. Het op tijd herkennen van en reageren op deze signalen zorgt ervoor dat je hond minder snel ongewenst gedrag vertoont, zich meer in balans voelt, en meer vertrouwen heeft in zijn mens en zichzelf.
Wil je meer weten over deze essentiële maar soms zeer subtiele vorm van communicatie? Schrijf je dan nu in door een mail te sturen naar barbara@b-dog.nl
Ken je meer mensen die geïnteresseerd zouden kunnen zijn? Zegt het voort!
Kosten zijn 20 euro per persoon, ter plekke te betalen.
LET OP: Deze lezing is ZONDER HOND! De huiskamer waarin de lezing wordt gegeven wordt ook bewoond door 3 katten.
Tuigjes voor honden worden steeds normaler in het straatbeeld. Gelukkig, want een goed zittend tuig is veel vriendelijker voor je hond dan een halsband. Maar wat is eigenlijk precies de reden dat dit zo is? Dat kan ik je haarfijn uitleggen! Ook als je al overtuigd bent van een tuigje, maar niet zeker weet welk soort het beste is voor je hond, kan ik je daarover informeren.
Deze middag is ZONDER HOND! Zo kan ik iedereen in alle rust uitleg geven.
Er is een beperkte hoeveelheid d’Ellis voorraad voor directe verkoop. Voor de Happy Dog tuigjes geldt altijd een levertijd, maar wordt bij je thuis bezorgd na enkele werkdagen.
Laat even weten of je komt door een mailtje te sturen naar barbara@b-dog.nl !
Siempre Contigo, een bijzonder asiel. Gelegen vlak bij mijn vakantiebestemming in Zuid-Spanje. Nadat ik een bezoek had gebracht was het duidelijk: ik wilde een keer een week meehelpen.
De dag was eindelijk aangebroken. Bepakt met 5 kilo hondentuigjes en een klein beetje kleding stapte ik in het vliegtuig dat mij naar Sevilla zou brengen. 2 van de vrijwilligsters stonden bij aankomst mij op te wachten op het vliegveld: wat een hartelijke ontvangst! Te meer omdat we elkaar daarvoor eigenlijk maar amper kenden. Maar alle hulp is daar welkom en wordt enorm gewaardeerd.
’s Avonds leerde ik hun eigen honden kennen. Stuk voor stuk herplaatsers uit het asiel. Het was gezellig en gemoedelijk, ik had nog even een avond vrij voordat we de volgende dag naar het asiel zouden gaan. Ik had geen idee hoe de ervaring zou zijn…
Vol goede moed en ideeën die ik in Nederland bedacht had, kwam ik aan bij het asiel. Een drukte van belang, maar niet van vrijwilligers of adoptanten helaas, wel van honden. De weken ervoor waren er in 9 dagen 28 honden binnengebracht. Voor dit asiel, waar ze in hun hele bestaan geen hond hebben geëuthanaseerd (tenzij medisch noodzakelijk), is dat een enorme druk. Waar in Nederland vaak de vrijwilligers op een wachtlijst staan om aan de slag te mogen in een asiel, is het hier zeer beperkt. Een handjevol mensen werkt keihard, elke dag, week, maand en jaar weer.
Mijn goede ideeën moesten even naar de achtergrond. Eerst moest er schoongemaakt worden. Je kunt niks extra’s doen als de honden niet een schoon hok en een gevulde maag hebben. En dat is de realiteit van elke dag daar: vrijwilligers met fantastische intenties, die elke dag worden overspoeld met schoonmaakwerk, medische zorg, evalueren van dieren voor een potentiële adoptie. Een wandeling of spel is extra. Maar ze verzetten bergen, en er werd gewandeld met een aantal honden. Ik had het voorrecht even mee te mogen wandelen met een adoptant, en vragen over hondengedrag te beantwoorden waar nodig. De adoptie ging door, iedereen was tevreden over de match. Want ondanks dat ze een vol asiel hebben, gaan de honden zeker niet met de eerste de beste mee!
Mijn eerste werk richtte zich op de quarantaine. Elke hond verblijft daar een periode, om een aantal redenen. De eigenaar kan zich bijvoorbeeld nog melden, de hond kan ongevaccineerd zijn, of de hond moet nog beoordeeld worden. Vaak zitten deze honden dus alleen in een hok, dus de drang naar contact is dan groot. Ze zijn ook duidelijk uit hun doen dat ze ineens daar zitten. Sommige reageren daarop door extra schattig te doen, andere honden wantrouwen iedereen en weer andere stuiteren als een dolle rond als het hok eenmaal open gaat. De stress die door deze lichaampjes giert is overduidelijk.
Na de gedane arbeid kon ik mij ook richten op de honden die het langst daar zaten of die alleen zaten in verband met (mogelijke) intolerantie naar andere honden. Omdat de honden zo veel spanning ervaren in het asiel, is het noodzakelijk om de stress te verlagen, en niet te verhogen door bijvoorbeeld ballen te gooien of te gaan rennen. Veel honden hebben meer beweging nodig, maar doordat hun stress zo hoog is, is het niet verstandig meer lichamelijke activiteit te bieden. In plaats daarvan probeerde ik die koppies aan het werk te zetten, door op allerlei manieren te laten zoeken naar voedsel of een speeltje. De meer atletische honden konden prima op allerlei materialen klimmen, en de zeer gespannen honden liet ik vooral zo rustig mogelijk snuffelen.
Het was bijzonder om te zien dat honden die even daarvoor nog bijna 3 meter hoog probeerden te springen van de stress, nu behoorlijk rustig stonden te snuffelen. Zelfs met Karpatos de bull terrier, die ontzettend veel stereotyp gedrag laat zien (rondjes om zijn as), behaalde ik wat succes. Hij onderbrak soms zijn gedraai om verder te snuffelen. Voor een hond die elke dag zoveel spanning heeft, is dat een behoorlijke overwinning.
Er bleef soms ook wat tijd over om te wandelen, waarbij je vaak een andere kant van een hond ziet. Zo was bull terrier Kárpatos ineens een rustige, meegaande hond die genoot van het uitzicht in de verte. Egeo (nu Lobbes) wilde vooral gras onder zich voelen en genoot zichtbaar van elke geur die hij tegenkwam. Alika wilde doen waar ze voor gemaakt is: alles wat beweegt onderzoeken, elk spoortje volgen. De podenco in haar genoot!
Al met al was het een vermoeiende, heftige, emotionele, maar zeer mooie week. Ik heb veel geleerd van en aan de vrijwilligers van het asiel. Nu nog krijg ik berichten en filmpjes dat mijn suggesties zijn voortgezet, dat de honden ervan genieten. Helaas is het ook nog aan de orde van de dag dat er dieren gedumpt worden, dat de hondenvanger honden brengt, dat mensen hun gechipte dier niet terug willen en dat de meeste honden gewoonweg niet gechipt zijn en niemand ze komt zoeken. Als je beseft dat dit asiel volledig draait op donaties, is het onvoorstelbaar wat ze allemaal voor elkaar krijgen. Zo veel honden en katten hebben een beter leven gekregen, en met een ogenschijnlijk onuitputtelijke liefde worden ze in de tussentijd opgevangen.
Bedankt aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt, de belachelijke (in positieve zin) hoeveelheid tuigjes die mensen aan me hebben gegeven, de steun die mensen hebben gegeven naar aanleiding van mijn bezoek, en vooral natuurlijk de mensen van het asiel die me met open armen hebben ontvangen en in hun hart hebben gesloten. Mijn reis met dit asiel is niet ten einde, ik ga terug en help waar ik kan. Ze verdienen het!
Uiteraard mag iedereen die zich geïnspireerd voelt zijn steentje bijdragen. Op deze pagina staat hun IBAN, meer heb je niet nodig!!
Ook kan voor een klein bedrag per maand een hond op afstand geadopteerd worden. Wil je hier meer over weten, stuur mij dan een bericht.
Rest mij nog wat lieve foto’s te plaatsen van honden die ik heb mogen ontmoeten in dit bijzondere asiel!
Copyright B-Dog 2019 Alle foto’s, films en tekst zijn eigendom van B-Dog. Niets mag zonder schriftelijke toestemming worden overgenomen.
Binnenkort start ik met het geven van korte lezingen over hondengedrag. Gewoon, bij mij thuis op de bank (zo kunnen de kosten laag blijven).
Een aantal thema’s zal de revue passeren, zoals:
– stress bij honden
– kalmerende signalen
– leervermogen van honden
– spelgedrag bij honden
Heb je suggesties of thema’s waar je altijd al wat meer theoretische kennis over hebt willen hebben, laat dan zeker een reactie achter!
In het Trimmagazine van de ABHB staat weer een artikel van mijn hand.
Je zult wellicht zien dat ik heel kleine stappen adviseer. Dit is van belang omdat een pup ontzettend snel over zijn eigen grenzen gaat. Wij zien dit gemiddeld veel te laat! Aangezien we tijdens de puppytijd investeren in de rest van zijn leven, vind ik het zeker geen overbodige luxe om op zijn minst voorzichtig om te gaan met zijn emoties, zowel de positieve als de negatieve.
Vandaag wandelde ik met mijn allerschattigste uitlaathond Kyra. Kyra heeft het niet altijd makkelijk gehad in het leven, maar nu leeft ze bij liefhebbende mensen die alles voor haar over hebben. Kyra weet nog steeds niet altijd wat ze moet met bepaalde situaties, dus besloot ik na de wandeling haar een makkelijke keuze te geven: Het lekkers uit de linkerhand, uit de rechterhand, of -als laatste en zeer onwaarschijnlijke optie- geen van beide. Ze was heel duidelijk in haar keuze: ze snuffelde twee keer aan ieder ‘snackje’, en was toen heel tevreden met haar keuze. Haar ogen straalden toen ze de keuze maakte.
Het kunnen en mogen nemen van beslissingen is erg belangrijk. Het gevoel ergens invloed op te hebben geeft een hond zelfvertrouwen, omdat hij zelf heeft kunnen bepalen wat er gebeurt.
In de traditionele hondentraining is het laten bepalen door de hond iets waar men niet op uit is. Wij zijn op zoek naar een gedraging, wij hebben al bepaald wat de hond moet gaan doen. Wanneer een hond zonder aarzeling commando’s kan opvolgen, noemt men dat een gehoorzame hond die goed opgevoed is. Ik zie dat anders.
Een hond die om kan gaan met de dagelijkse zaken van het leven, die vaardigheden bezit om goede keuzes te maken in echte situaties in huis, op straat en in het bos, dat noem ik een goed opgevoede hond. Tegelijk zal ik het woord opgevoed niet snel gebruiken, het doet mijns inziens namelijk afbreuk aan de intelligentie van de hond. Ik noem het liever een vaardige hond. In het proces naar deze vaardigheden (en in het algemeen in het leven) is het hebben van keuze erg belangrijk. Het betekent voor de hond dat hij serieus wordt genomen in zijn voorkeuren en behoeftes als individu.
Kijk maar eens in het leven van je hond: hoeveel dingen bepaal jij voor hem? En hoeveel dingen mag hij echt zelf bepalen?
Wil je meer weten over het opbouwen van zelfvertrouwen en de vaardigheden, en wat de voordelen daarvan zijn voor jouw hond, neem dan contact met me op voor een afspraak.
