Sommige honden worden geboren met afwijkingen waardoor zij minder of niet mobiel zijn en anderen krijgen hier last van op latere leeftijd. Wij kunnen ook aandoeningen ontwikkelen waardoor wij minder goed vooruit komen.
Pijnklachten herkennen
We gaat het hebben over hoe je pijn(klachten) kunt herkennen bij onze viervoeters en waarom het een slecht idee is om geneesmiddelen voor mensen aan honden te geven.
Als je je teen een keer erg hard hebt gestoten, dan loop je wat ongemakkelijk voor een paar minuten. Dit is natuurlijk een erg voor de hand liggende manier om pijn te herkennen. Je hond kan tijdelijk of voor een langere termijn mank lopen wanneer hij pijn heeft aan een van zijn poten doordat hij zich misschien verstapt heeft. Honden kunnen pijn vaak heel goed verbloemen of de signalen zijn zo minimaal dat het niet altijd even vanzelfsprekend is. Je hond kan ook ineens een heel andere houding aannemen met zitten, liggen, lopen, staan of rennen. Of wanneer je hond normaal uitgestrekt op zijn zij ligt maar nu ineens veel meer op zijn buik ligt kan het al een signaal zijn dat er iets in zijn lijfje niet helemaal lekker aanvoelt.
Veranderingen in het normale gedrag, of het nu gaat om eetlust, houding, rusteloosheid of veel meer krabben gaat, kunnen hele duidelijke signalen zijn dat het misschien tijd is om je hond eens goed te laten nakijken. Verminderde eetlust kan door tandpijn, hoofdpijn of bijvoorbeeld buikpijn komen. Niet meer zo snel kunnen opstaan kan duiden op gewrichtspijn of rugpijn. Meer steun vragen of zichzelf juist terugtrekken terwijl hij normaal staat te springen om aandacht, hoe klein deze signalen ook kunnen zijn; het is altijd iets om toch voor uit te kijken. Dit zijn echt maar een handvol met voorbeelden hoe pijn hebben zich bij honden kan uiten.
Pijn discrimineert niet! Op iedere leeftijd kan een hond pijnklachten krijgen. Een pup kan tijdens de bevalling net verkeerd door het geboortekanaal heen komen en een spiertje vast hebben zitten en hier maanden of jaren last van hebben. Je koopt een pup van een klein hondenras en zij kunnen chronische hoofdpijn hebben doordat de schedel te klein gefokt is voor hun hersenen. Grote hondenrassen kunnen te snel groeien waardoor zij veel last kunnen krijgen van hun gewrichten, of ze kunnen te zwaar worden waardoor de gewrichten onder teveel stress staan.
Honden zijn natuurlijk ontzettend intelligent en laten we zeggen, meestal zelfs veel intelligenter dan de gemiddelde oud-president van 2017 ~ 2021. Toch kunnen zij zeker meer ondersteuning nodig hebben. Of dat nu de dierenarts is, alternatieve medicijnen, een aangepast dieet of aangepaste fysieke activiteiten. Maak een lijstje van zelfs de kleinste bewegingen, aanrakingen of activiteiten die pijn kunnen veroorzaken. Vooral als de hond nog geen, voor jullie bekende aandoening heeft. Zo kun je er samen met de dierenarts sneller achter komen waar de klachten vandaan komen en met een oplossing komen.
Geneesmiddelen van mensen, (niet) voor honden?
Er wordt altijd gezegd, geef geen paracetamol aan je hond! En dat geldt nu nog steeds. Het is schadelijk en soms zelfs dodelijk voor huisdieren. Maar wat kun je dan wel geven? Na een bezoekje aan de dierenarts kunnen zij vast helpen met welke ‘drogist’ medicatie wel geschikt is voor honden, in bepaalde situaties. Echter, is het het aller, aller slimste om nooit zelf aan de slag te gaan met medicatie bij je hond. Ook al verteld Petra op een honden forum dat X medicijn ontzettend geholpen heeft bij de diarree van haar dwergkeesje, er kan altijd iets gruwelijk fout gaan. Vooral op dit moment zijn er veel mensen in geldnood en kan het goedkoper en eenvoudiger zijn om zelf aan de slag te gaan met medicatie van de drogist, maar het is het niet waard als het meer slecht dan goeds kan doen. In noodgevallen, ga altijd naar je eigen of dichtbijzijnste dierenarts. Er bestaat nu ook ‘App De Dierenarts’ voor NIET-noodgevallen. Hier kun je (gratis) terecht voor kleine vragen en adviezen.
Onder medicatie wordt bedoeld producten zoals pijnstillers, diarreeremmers, pillen tegen obstipatie, pillen bij maag- of darmklachten zoals Rennie etc.
Verminderde mobiliteit, de mens
We hebben het vorige week gehad over hoe jij je hond kunt helpen wanneer je hond minder mobiel wordt door ziekte, aangeboren aandoeningen en ouderdom. Maar wat als wij zelf minder mobiel zijn? Of dat nu is omdat je een tijdelijke lichamelijke aandoening hebt zoals een gebroken voet, je permanent niet meer vooruit kunt komen zonder een hulpmiddel of geen lange wandelingen meer kunt maken. Hoe kun je dan zowel voor je hond als voor jezelf mobiel genoeg zijn? Of hoe vindt je hulp wanneer je echt niet mobiel genoeg bent om met je hond te lopen, maar jij geen afstand kan/wil doen van je hond?
Naarmate we ouder worden kunnen we klachten krijgen waardoor we minder lang kunnen staan en lopen. Ik ben inmiddels 29 en ik heb al artrose in mijn rug met pijnklachten in mijn heup. Super jong om al mobiliteitsproblemen te hebben! Maar helaas, kan het gebeuren op iedere leeftijd. Ik heb vooral problemen op oneffen ondergronden en lange afstanden. Ik koos er dan ook voor om op de (verharde) paden te blijven in het bos, niet te lang te wandelen en zo nu en dan naar een losloopveld te gaan wanneer er geen andere honden waren. Voor ons was dit vooral wanneer het regende, mijn hond hield van de regen én mijn buurtgenoten lijken te smelten in de regen dus er was toch niemand op deze momenten.
Als je op een gegeven moment echt hulp nodig hebt, zou je op hulp kunnen vragen in je vrienden of familiekring.
Wanneer je een ongeluk hebt gehad en je ineens met krukken loopt, zal het een heel stuk moeilijker zijn om met je hond te wandelen. Dat is logisch! Je hebt je handen niet vrij om de riem vast te houden en je hond te kunnen begeleiden. Als je alleen woont is het al helemaal lastig. Iedere dag, 4 keer per dag hulp krijgen van buren, een uitlaatservice of familie kan erg moeilijk worden. Of als je de financiën niet hebt om een uitlaatservice in te huren al helemaal niet. Wat zou je dan kunnen doen? Een hond hoeft niet 4 keer per dag een enorme wandeling te maken, dat kan teveel prikkels geven. Het is wel echt aan te raden dat je één keer een lekkere, relaxte wandeling kan maken op de dag. Als je dit kunt regelen met iemand, dan is dat fantastisch! Voor kleinere wandelingen zou je als je één kruk hebt de riem kunnen hanteren met een hand. Dat is niet perfect, maar beter dan niets. Met twee krukken kun je ervoor kiezen een riem te nemen met speling (zoals elastiek) en deze vast te maken aan je riem.
Als je in een rolstoel zit of komt te zitten kun je ook voor kiezen om je hond eens per dag of in ieder geval een paar keer per week uitgelaten te worden door een service of vrienden/familie. De andere wandelingen kun je de hond uitlaten door hem vast te maken aan de rolstoel.
Besef wel, dat krukken of een rolstoel ontzettend intimiderend en eng kan zijn voor sommige honden. Je zult dan met kleine stapjes aan de slag moeten gaan, B-Dog kan je hier zeker bij helpen!
Verminderde mobiliteit bij honden
Sommige honden worden geboren met afwijkingen waardoor zij minder of niet mobiel zijn en anderen krijgen hier last van op latere leeftijd. Hoewel problemen met de mobiliteit van de hond op iedere leeftijd kan voorkomen, wordt het toch het vaakste gezien bij ouderdom.
Er zijn verschillende afwijkingen waarom een hond niet (meer) mobiel zou kunnen zijn of worden:
- Aangeboren afwijkingen
Honden kunnen geboren worden met verminderde mobiliteit zoals een ledemaat missen, neurologische afwijkingen of afwijkingen aan de ruggengraat.
- Leeftijd gerelateerde afwijkingen
De meeste afwijkingen die leiden tot verlies van mobiliteit zijn net als bij mensen gerelateerd aan het ouder worden. Artrose en heupdysplasie zijn goede voorbeelden van afwijkingen die kunnen ontstaan door ouderdom.
- Blessure
Sommige verwondingen kunnen spieren, botten of pezen aantasten. Maar ook tijdelijk mank lopen (wat ook erg pijnlijk is!) kan voor belasting voor de rest van het lichaam zorgen.
Aangeboren
Alhoewel een aangepaste mobiliteit niet altijd direct pijn hoeft te doen, kan het wel voor ongemak zorgen. Je kan je natuurlijk voorstellen dat wanneer een hond geboren wordt zonder linker voorpoot hij hier misschien niet meteen pijn aan heeft. Maar in de loop van de tijd wordt de rest van zijn lichaam wel meer belast waardoor dit wel voor pijnklachten kan zorgen. Net als met amputaties in een latere stadia van het leven moet er uiteindelijk gekozen worden voor ondersteuning van therapie en hulp vanuit de dierenarts.
Ouderdom
De meeste honden die ouderdomsklachten beginnen te laten zien, beginnen met de kracht in hun benen te verliezen. Ze zullen er wat langer over doen om op te staan, te gaan liggen of vooruit te komen. Belangrijk is dan om geduld te hebben, wanneer wij ouder worden zullen wij ook meer pijntjes krijgen en wat oncomfortabeler zijn als wij ineens in beweging moeten komen. Echter, is het belangrijk om te weten dat ook al krijgt een hond sneller pijn met bepaalde bewegingen, pijn is niet normaal, ongeacht de leeftijd. Er zal dan ook iets gedaan moeten worden om de ongemakken en pijn te verhelpen en te voorkomen. Je mag ook zeker je hond voorzichtig helpen om op te staan. Als je in een appartement woont waar geen lift aanwezig is, zul je een oplossing moeten vinden om je hond beneden te krijgen. Als dit niet meer kan, kan het bevorderlijk zijn voor je hond om zijn behoeftes zo veel mogelijk op het balkon te doen. Het is erger voor de hond om 3-4 keer per dag op en af de trap te moeten lopen wanneer dit erg veel pijn kan doen, dan om zijn behoeftes 2-3 keer op het balkon te doen. Probeer wel je hond te laten bewegen door kleine oefeningetjes te doen in huis. Er is anders een grote kans dat de spieren van de hond gaan atrofiëren en dat hij spiermassa gaat verliezen. Net als onze doctoren en fysiotherapeuten ons adviseren, moeten ook honden in beweging blijven zodat ze langer mobiel blijven en uiteindelijk kan dit ook klachten voorkomen of zelfs verminderen met de juiste ondersteuning.
Honden die ouder worden kunnen ook zeker gedeeltelijk incontinent, helemaal incontinent worden of hun urine gewoon niet zo lang meer op kunnen houden. Naast mobiliteitsproblemen waardoor honden op leeftijd niet meer zo lang kunnen lopen, kun je ongelukjes voorkomen door vaker kleine stukjes te gaan wandelen. Als je dure tapijt eraan gaat door een ongelukje is het verstandig om deze te vervangen met een goedkopere of in zijn geheel even weg te halen. Ongelukjes kunnen gebeuren! Al vind een hond een ongelukje hebben véél erger dan zijn 2-voetige huisgenoten.
Blessure
Een plotselinge verandering in de mobiliteit van de hond is altijd reden om de dierenarts te raadplegen. Of het nu is omdat je hond mank begint te lopen, alleen nog maar in cirkels loopt of ineens trekt met (een van) de poten. Het zal altijd serieus genomen moeten worden.
Vaak wordt door mensen na het bezoek bij de dierenarts al gekeken of medicatie genoeg kan zijn om de directe pijn te verlichten. Echter wordt er vergeten dat zowel mentaal, na bijvoorbeeld een ongeluk of zelfs de stress van de aanwezigheid van pijn, als fysiek meer ondersteuning nodig is dan alleen pijnmedicatie. Zeker wanneer een hond bijvoorbeeld een beroerte of andere flinke optater heeft geleden. Mijn advies is dan ook om naast de reguliere onderzoeken ook je hond te laten nakijken bij een therapeut zoals een fysiotherapeut, osteopaat of een pijncoach. Rehabilitatie na een ongeval of andere aandoening kan voor een enorme verbetering van levensverwachting en levensgenot zorgen.
Voorkomen en verhelpen
Er zijn veel kleine verbeteringen die je kunt toepassen om jullie leven samen plezieriger te maken wanneer je hond mobiliteitsproblemen door zowel gezondheidsproblemen en/of ouderdom krijgt, zoals:
- Supplementen geven die helpen met het soepel houden van de gewrichten
- De nagels extra goed bijhouden
- Een ramp of trap zodat de hond makkelijker in en uit de auto, van en op de bank en het bed kan
- Tapijten op de vloer leggen wanneer deze te glad zijn
- Een dikker en/of hoger (orthopedisch) honden bed aanschaffen
- De temperaturen in huis aan de warme kant houden, dit is aangenamer voor de gewrichten