Op een traditionele hondenschool leer je voornamelijk allerlei commando’s om je hond te kunnen vertellen wat hij op een bepaald moment moet doen. Vaak zetten we die commando’s in op momenten dat de hond ongewenst gedrag laat zien. Een van de meest gehoorde klachten van mensen is dat hun hond zo ontzettend druk, enthousiast, vul maar in, kan zijn. Van oudsher leren we zo’n hond ‘laag’ als hij teveel springt, ‘volg’ als hij veel trekt, etc. We doen hier onwijs ons best voor, trainen ons suf op deze commando’s. Maar we blijven een hond hebben die niet rustig is en waarmee we steeds een eenrichtingscommunicatie hebben (commando), die de situatie nog steeds niet goed aan kan, die frustratie oplevert voor alle partijen.
Hoe zou het zijn om al dat actieve oefenen, herhalen van commando’s, uuuren trainen, nou eens om te zetten in iets wat jou ontspant, wat de hond ontspant, en wat op termijn (ja, iets langere termijn dan een commando leren) zoveel rust oplevert?
Want als je je tijd steekt in het ‘oefenen’ van rustig blijven, dan plant je een zaadje voor de toekomst. Elke keer als je hond rustig kan blijven (en dan bedoel ik echt rustig vanuit zichzelf) in een situatie, wordt het een sterkere gewoonte. Rustig zijn kun je niet belonen, dat is een staat van zijn. Maar je kunt de situatie wel zo vaak voor laten komen, dat het een volledig automatische gewoonte wordt (binnen de capaciteiten van jouw hond).
Voorbeeld: als je hond bij het zien van een andere hond zo goed als altijd (wild) mag spelen, dan zal hij waarschijnlijk steeds drukker worden bij het zien van een hond. Hond betekent namelijk altijd SPELEN! Als je hem dan een keer probeert mee te krijgen voorbij die ene hond die daar absoluut niet op zit te wachten, kan het zijn dat dat een bijna onmogelijke opgave lijkt, met oplopende spanningen bij alle partijen, en pijnlijke handen/armen/schouders.
Hij oefent dus dat druk doen normaal is!
Hoe ga je dat precies bereiken? Sowieso niet door dwang en traditionele training. En dus niet door hem steeds het drukke gedrag te laten ‘oefenen’. Er zijn zoveel elementen te benoemen die helpen in dit proces! Dit is helemaal afhankelijk van de hond, de begeleider en de hele situatie. Begin in ieder geval met een goed zittend Y-tuigje (ik verkoop ze ook 😉 ), een lijn van 3 tot 5 meter (zonder automatische oprol), afstand te houden van datgene wat je hond druk maakt en bewust bij je hond te zijn tijdens de wandeling. Je kan begeleide wandelingen gaan doen (sommige mensen noemen het sociale wandelingen) die ik binnenkort start, of je kan je 1 op 1 laten begeleiden door een gedragsdeskundige (neem contact op voor een afspraak met me!).
Stap niet in de valkuil van snelle oplossingen, achterhaalde theorieën over dominantie, dwang op welke manier dan ook. Dat wil niet zeggen dat we nooit een grens stellen. Maar dat doen we op een liefdevolle wijze, voornamelijk vanuit veiligheid en door het gebrek aan sociale vaardigheden van de hond. Door deze begrenzing kan hij juist zijn gewoonte om rustig te blijven ‘oefenen’, en dat is waar het ons allemaal om te doen is!